Tower of London

Her Majesty’s Tower of London znajduje się we wschodnim Londynie, na granicy dzielnic Stepney i City of London. Bezpośrednio na południe, nad Tamizą, znajduje się słynny Tower Bridge. Na wschód od Tower’s Docks znajdują się doki św. Katarzyny. Katarzyny. Tower of London dominuje nad rzeką zbliżającą się do City of London i można do niego dojechać liniami metra Tower Hill Circle i District, lub autobusami 42 i 78.

Most Tower Bridge jest źródłem niekończącej się fascynacji odwiedzających. Wielu z nich, którzy przyjeżdżają do Tower of London, często długo czeka, aby zobaczyć podniesioną drogę, która pozwoli na wpłynięcie statkiem oceanicznym do Basenu Londyńskiego. Mimo, że dwie bazyliszki, z których każda przenosi jezdnię, ważą ponad 1000 ton, można je podnieść w niecałe dwie minuty. Most został zbudowany w latach 1886-1894 przez City of London Corporation w celu połączenia południowo-wschodnich przedmieść z miastem i wschodnim Londynu. Kosztował on ponad milion funtów.

Historia Tower of London

Jego budynki i tereny historycznie służyły jako pałac królewski, więzienie polityczne, miejsce egzekucji, arsenał, mennica królewska, azyl i rejestr publiczny. Najstarsza część twierdzy, Biała Wieża (w środku po prawej), została zbudowana w 11 wieku, a następnie wznosiła się na szczyt czterech kopuł; Brama Zdrajców (w środku po lewej) pochodzi z 13 wieku.

Natychmiast po koronacji (Boże Narodzenie 1066), Wilhelm Zdobywca I zaczął wznosić fortyfikacje w tym miejscu, aby zdominować miejscową społeczność kupiecką i kontrolować dostęp do londyńskiego Upper Basin, głównego obszaru portowego, zanim doki zostały zbudowane dalej od wody w XIX wieku. Centralny garnizon – Biała Wieża – został założony około 1078 roku, w obrębie starych rzymskich murów miejskich, i został zbudowany z wapienia z Caen w Normandii. W 12 i 13 wieku, fortyfikacje zostały rozszerzone poza mury miejskie, z Białej Wieży stał się jądrem serii koncentrycznych obron składających się z wewnętrznej i zewnętrznej dzielnicy.

Wewnętrzny mur z 13 wieżami otacza Białą Wieżę, z których najbardziej znane to Wieża Krwawa, Wieża Beauchamp i Wieża Wakefield. Mur zewnętrzny otoczony jest fosą, która pierwotnie zasilana była przez Tamizę, ale od 1843 roku jest osuszana. W murze na zewnątrz fosy znajdują się armaty, obok których z okazji świąt państwowych odpalane są nowoczesne działa artyleryjskie. Cały kompleks zajmuje powierzchnię 18 hektarów (7 akrów). Jedyne wejście na teren znajduje się w południowo-zachodnim narożniku od strony miasta. Kiedy rzeka była jeszcze jedną z głównych arterii komunikacyjnych Londynu, XIII-wieczna brama wodna była często używana. Znana jako “Brama Zdrajców”, została nazwana na cześć więźniów, którzy przechodzili przez nią w drodze do Tower, długo używanej jako więzienie państwowe. W zbrojowni, która obecnie zajmuje Białą Wieżę, wraz z innym ceglanym budynkiem pochodzącym z XVII wieku, przechowywana jest broń i zbroje z okresu wczesnego średniowiecza i czasów nowożytnych. Znaczna część tej kolekcji, znanej jako Królewska Zbrojownia, została przeniesiona do nowego muzeum w Leeds w 1996 roku.

Wieża była rezydencją królewską do XVII wieku, a od XIII wieku do 1834 roku była siedzibą Królewskiej Menażerii (Lwia Wieża). Doradca i wychowawca Ryszarda II, mąż stanu Edmund Dudley (1510), humanista Sir Thomas More (1535), druga żona Henryka VIII Anne Boleyn (1536), Lady Jane Gray i jej mąż, Lord Guildford Dudley (1554) oraz 11 Lord Lovat, Simon Fraser (1747), szkocki przywódca jakobitów. W czasie I wojny światowej zastrzelono tu kilku szpiegów. Inni znani więźniowie to księżniczka Elżbieta (później Elżbieta I), krótko więziona przez Marię I pod zarzutem spisku, żołnierz i konspirator Guy Fawkes, poszukiwacz przygód Sir Walter Raleigh i Sir Roger Casementet, aresztowany za zdradę podczas I wojny światowej. W 1483 r. nastoletni król Edward V i jego brat byli ostatni raz widziani w wieży, zanim zniknęli i prawdopodobnie zostali zamordowani.

Do 1994 roku brytyjskie klejnoty koronne i regalia były przechowywane w podziemnym Domu Klejnotów, obecnie znajdują się w bardziej przestronnym obiekcie na powierzchni ziemi. W latach 90-tych przeprowadzono prace konserwatorskie w różnych częściach wieży, w tym w średniowiecznych mieszkaniach w Wakefield i wieżach św.

Na wieży jest utrzymywany garnizon wojskowy. Gubernator jest rezydentem, który zajmuje XVI-wieczny Queen’s House na Tower Green. Nadal ubrani w mundury Tudorów i mieszkający w Tower, są odpowiedzialni za oprowadzanie od dwóch do trzech milionów zwiedzających rocznie. Kruki z obciętymi skrzydłami są strzeżone przez mistrza leśnego kruka. Tradycja sięgająca czasów króla Karola II (panowanie 1660-85) głosi, że gdyby kruki opuściły Tower, upadłaby forteca i państwo. Tower sąsiaduje z Tower Bridge (1894), jedynym centralnym mostem nad Tamizą pod London Bridge.

W pobliżu znajduje się Tower Pier, punkt startowy do wodowania rzeki, który zabiera turystów na krótkie wycieczki do interesujących miejsc. Rzeka przed brzegiem Tower of London, która jest częścią krainy Tower, jest wykorzystywana przez dzieci jako plaża rekreacyjna. Nieżyjący już Lord Wakefield dziękuje za tę przyjemność pod gołym niebem. W 1934 r., gdy był sir Charlesem Wakefieldem, uzyskał on zgodę króla Jerzego V na przekształcenie nabrzeża w plac zabaw poprzez rozsypanie setek ton piasku na żwirowej plaży. Został on otwarty w tym samym roku i od tego czasu jest popularny.

Wideo

Jak dojechać do Tower of London

Codziennie: od 9:00 do 17:30. Ostatnie wejście: 17:00 (16:00 slot), budynki wieżowe zamykane są o 17:30.

Cena biletu: dorosły: 29,90 funtów (35 euro), dziecko: 14,90 funtów (17,5 euro)

Londyn EC3N 4AB, Zjednoczone Królestwo

www.hrp.org.uk/tower-of-london/

https://goo.gl/maps/CaFFKKLSxkFPQaM79