Toren van Londen

Hare Majesteit’s Tower of London ligt in Oost-Londen op de grens van de deelgemeenten Stepney en de City of London. Direct ten zuiden, over de rivier de Theems, ligt de beroemde Tower Bridge. Ten oosten van de Tower liggen de St Katherine’s Docks. De Tower of London domineert de rivier en is te bereiken met de Underground Tower Hill Circle en District lijnen, of met de bussen 42 en 78.

Tower Bridge is een bron van eindeloze fascinatie voor bezoekers. Velen die naar de Tower of London komen, wachten vaak lang om de rijweg omhoog te zien gaan zodat een zeeschip de Pool of London kan binnenvaren. Hoewel de twee bascules die de weg dragen elk meer dan 1.000 ton wegen, kunnen ze in minder dan twee minuten worden verhoogd. De Bridge werd tussen 1886 en 1894 gebouwd door de City of London Corporation om de zuidoostelijke voorsteden te verbinden met de stad en het oosten van Londen. Het kostte meer dan een miljoen pond.

Geschiedenis van de Tower of London

De gebouwen en terreinen hebben in het verleden dienst gedaan als koninklijk paleis, politieke gevangenis, executieplaats, arsenaal, koninklijke munt, asiel en openbare griffie. Het oudste deel van de vesting, de Witte Toren (midden rechts), werd in de 11e eeuw gebouwd en kreeg toen vier koepels; de Verraderspoort (midden links) dateert uit de 13e eeuw.

Onmiddellijk na zijn kroning (Kerstmis 1066) begon Willem de Veroveraar I vestingwerken op te richten op deze plek om de inheemse handelsgemeenschap te domineren en de toegang tot het Upper Basin van Londen, het belangrijkste havengebied, te controleren voordat de dokken in de 19e eeuw verder uit het water werden gebouwd. Het centrale garnizoen – de Witte Toren – werd rond 1078 opgericht binnen de oude Romeinse stadsmuren, en werd gebouwd van kalksteen uit Caen in Normandië. In de 12e en 13e eeuw werden de vestingwerken tot buiten de stadsmuren uitgebreid, waarbij de Witte Toren de kern werd van een reeks concentrische verdedigingswerken, bestaande uit een binnen- en buitenwijk.

De binnenmuur van 13 torens omringt de Witte Toren, waarvan de bekendste de Bloedige Toren, de Beauchamp Toren en de Wakefield Toren zijn. De buitenmuur wordt omringd door de gracht, die oorspronkelijk door de Theems werd gevoed, maar sinds 1843 is drooggelegd. De muur buiten de gracht bevat kanonnen; daarnaast worden bij staatsgelegenheden moderne artilleriestukken afgevuurd. Het hele complex beslaat 18 hectare (7 acres). De enige toegang tot het terrein is in de zuidwestelijke hoek vanuit de stad. Toen de rivier nog een van de belangrijkste verkeersaders van Londen was, werd de 13e-eeuwse waterpoort veel gebruikt. Bekend als de ‘Verraderspoort’, werd zij genoemd naar de gevangenen die er doorheen gingen op weg naar de Toren, die lange tijd als staatsgevangenis werd gebruikt. In de wapenkamers die nu in de Witte Toren staan, en in een ander bakstenen gebouw uit de 17e eeuw, zijn wapens en harnassen uit de vroege middeleeuwen en de moderne tijd ondergebracht. Een groot deel van deze collectie, bekend als de Royal Armouries, werd in 1996 overgebracht naar een nieuw museum in Leeds.

De toren was een koninklijke residentie tot de 17e eeuw, en was de thuisbasis van de Koninklijke Menagerie (de Leeuwentoren) van de 13e eeuw tot 1834. Richard II’s adviseur en leermeester, de staatsman Edmund Dudley (1510), de humanist Sir Thomas More (1535), Henry VIII’s tweede vrouw Anne Boleyn (1536), Lady Jane Gray en haar man, Lord Guildford Dudley (1554), en de 11e Lord Lovat, Simon Fraser (1747), een Schotse Jacobietenleider. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden hier verschillende spionnen doodgeschoten. Andere opmerkelijke gevangenen zijn prinses Elizabeth (later Elizabeth I), die door Mary I korte tijd gevangen werd gehouden op verdenking van samenzwering, de soldaat en samenzweerder Guy Fawkes, de avonturier Sir Walter Raleigh en Sir Roger Casementet, die tijdens de Eerste Wereldoorlog wegens verraad werd gearresteerd. In 1483 werden de tienerkoning Edward V en zijn broer voor het laatst in de toren gezien voordat zij verdwenen en waarschijnlijk werden vermoord.

Tot 1994 werden de Britse kroonjuwelen en regalia bewaard in het ondergrondse Jewel House; thans worden zij bewaard in een ruimer opgezette bovengrondse faciliteit. In de jaren 1990 werden restauratiewerken uitgevoerd aan verschillende delen van de toren, waaronder de middeleeuwse flats in Wakefield en de St Thomas Towers.

De toren wordt bewaakt door een militair garnizoen. Er is een inwonende gouverneur die het 16e eeuwse Queen’s House op Tower Green bewoont. Nog steeds gekleed in Tudor-uniformen en woonachtig in de Tower, zijn zij verantwoordelijk voor de begeleiding van de twee tot drie miljoen jaarlijkse bezoekers aan de Tower. De raven met afgeknipte vleugels worden bewaakt door de meester van de woudraven. Volgens een traditie uit de tijd van koning Karel II (regeerperiode 1660-85) zouden de vesting en de staat ten val komen als de raven de Tower verlieten. De Tower grenst aan de Tower Bridge (1894), de enige centrale brug over de Theems onder de London Bridge.

Vlakbij is de Tower Pier, de opstapplaats voor de rivier die toeristen meeneemt op korte uitstapjes naar bezienswaardigheden. De vooroever van de rivier voor de Tower of London, die deel uitmaakt van het land van de Tower, wordt door kinderen gebruikt als plezierstrand. Zij hebben wijlen Lord Wakefield te danken aan dit openlucht genot. In 1934, toen hij Sir Charles Wakefield was, kreeg hij de sanctie van koning George V om het voorland om te vormen tot een speeltuin door honderden tonnen zand te strooien op het grindstrand. Het werd dat jaar geopend en is sindsdien populair.

Video

Hoe kom ik bij de Tower of London?

Dagelijks: 9:00 – 17:30 uur. Laatste toegang: 17:00 (16:00 slot), Torengebouwen sluiten om 17:30.

Ticketprijs: volwassene: £29,90 (€35), kind: £14,90 (€17,5)

Londen EC3N 4AB, Verenigd Koninkrijk

www.hrp.org.uk/tower-of-london/

https://goo.gl/maps/CaFFKKLSxkFPQaM79